चीनतर्फका नाका नखुल्दा खाद्य सङ्कट

२८ वैशाख २०८०, बिहिबार

सङ्खुवासभा । नेपाल र चीनबीच व्यापारिक कारोबार हुने भन्सार नाका खुले पनि जनस्तरमा जीवन गुजारा गर्ने नाका चार वर्षदेखि नखुल्दा स्थानीयको जीवन कष्टकर बनेको छ । सङ्खुवासभाको किमाथाङ्का र दोलखाको लप्ची गाउँका बासिन्दा चरम खाद्य सङ्कटमा परेका छन् । दुवै नाका कोभिड–१९ को कारण देखाउँदै चिनियाँ पक्षले चार वर्षदेखि बन्द गरेको हो ।

सङ्खुवासभाको भोटखोला गाउँपालिका–२ को किमाथाङ्का, थुदाम, रिदाक र छुम्सुर गाउँमा खाद्यान्न सङ्कट भएपछि गाउँपालिकाको मागबमोजिम कोशी प्रदेश सरकारले ९० क्विन्टल चामल पठाएको छ । उक्त चामल सङ्कट क्षेत्रका नागरिकलाई वितरण गरिसकिएको र त्यसले दुई महिना मात्र धान्ने भोटखोला गाउँपालिकाका अध्यक्ष वाङछेदर भोटेले जानकारी दिनुभयो ।

यसपछि पनि लगत्तै खाद्यान्न आवश्यक पर्ने भएकाले जिल्ला विपत् व्यवस्थापन समितिमार्फत ढुवानी अनुदानमा दुई हजार आठ सय क्विन्टल चामल माग गरिएको जिल्ला विपत् व्यवस्थापन समिति अध्यक्ष तथा प्रमुख जिल्ला अधिकारी शिवकुमार कार्कीले जानकारी दिनुभयो । त्यस्तै नेपाल खाद्य संस्थानमार्फत पनि ३५० क्विन्टल चामल भोटखोला पु-याउने तयारी गरिएको उहाँले जानकारी दिनुभयो ।

चिनियाँ पक्षले चार वर्षदेखि सीमा बन्द गर्दा दोलखाको बिगु गाउँपालिका–१ को उत्तरी दुर्गम लप्ची गाउँका बासिन्दा खाद्यान्न र चरम आर्थिक सङ्कटमा परेको स्थानीय कर्मा शेर्पाले बताउनुभयो । उहाँका अनुसार त्यहाँका बासिन्दाको मुख्य आर्थिक स्रोत घिउ र याकका बाच्छा बिक्री हो । उनीहरूले ती सामान तिब्बती बजार न्यालम लगेर बेच्ने गरेका थिए । त्यसबाहेक अन्य व्यापार व्यवसायसमेत नहुँदा लप्चीवासी गाउँबाट पलायन हुन थालेका छन् । नाका खुल्दा नेपालीले घिउ र याकका बाच्छा तिब्बततर्फका न्यालम, कुती, फलाकमा बेचेर खाद्यान्न ल्याउँथे । त्यो सम्भव नहुँदा अहिले लप्चीका स्थानीय दुई दिन हिँडेर खाद्यान्न लिन लामाबगरसम्म झर्ने गरेका छन् ।

कोभिड–१९ पछि अरूतिरका नाका खुले पनि लप्ची नाका नखुल्दा दुःख झेल्नुपरेको स्थानीय तेम्बा शेर्पाले बताउनुभयो । “न्यालम नटेकेको चार वर्ष बित्यो, आर्थिक स्रोत नै बन्द भएपछि अब गाउँ छाड्नुको विकल्प छैन,” उहाँले भन्नुभयो । (स्रोत : गोरखापत्र )

तपाईंको प्रतिकृया